اغلب ما کسانی را دوست نداریم و اگر آدم خوش اقبالی باشیم موفق به اجتناب از آنها می شویم .
مردمان اولیه روی زمین مهربان بودند و کلمه ای برای جنگ نداشتند . بررسیها نشان می دهد که این طوایف از سنین پائین از رفتار بی ملاحظه کودکان ممانعت و همکاری را تشویق می کردند.
بزرگسالان نیز همگی سعی داشتند الگوی خوبی و مهربانی برای کودکان باشند آنها بدون حضور دانشمندان بزرگ وتحقیق وکتاب و آموزشهای مدرن و بدون برنامه ریزی دولتها برای صلح
از فرهنگ زندگی کردن بدون پرخاش برخوردار بودند .
پس اگر قبایل بدوی می توانستند شیوه زندگی مسالمت آمیز را به بچه ها بیاموزند.
چرا ما نمی توانیم؟