مهربانترین من
کودک که بودم هر وقت مشکلی پیش می آمد
مادر بزرگم می گفت : دخترم خدا" ارحم راحمین" است .
با این واژه بزرگ شدم.
وقتی نماز میخواندم در هر رکعت نام زیبای اورا به رحمن ورحیم بودن وصف می کردم .
حالا که خودم مادر شدم می فهم که مهربانی بی غل وغش یعنی چه ؟ بدون اینکه توقعی از فرزندت داشته باشی عاشقانه به او مهر می ورزی!
وقتی اولین مهر ورز عالم اینگونه به مخلوقاتش عشق می ورزد ودر دلشان شعله محبت می نهد چرا ما که قسمتی از این روح بزرگ را در خود دمیده داریم اینگونه نباشیم ؟
آیا ما حامل بار امانتی که او بر دوشمان نهاده نیستیم ؟
وقتی کتابش را بخوانی چهار بار اورا با صفت" ارحم الراحمین "برترین مهربانان یادشده است .
رحمت الهی بیکرانه است ومرزی برای مهربانی خدا نیست "و رحمتی وسعت کل شیء"
دوست من آیا نمیخواهی با استفاده درست از رحمت عام خداوند ، شایستگی ورود به مهمانسرای خاص اورا دربهشت به دست آوری؟
